28 گڑا زبانُن سجّهێن رۆچا تئیی اَدلا گوانکَ جنت، تئیی ستا و سنایا.
منی دپ هُداوندا نازێنیت، سجّهێن سَهدار آییئے پاکێن ناما ستا بدئیاتنت، اَبد تان اَبد.
من تئیی مزنێن شان و شئوکتئے سرا پِگرَ کنان، تئیی باکَمالێن کارانی سرا.
دایما هُداوندا نازێنان آییئے ستا و سنا مُدام منی دپا اِنت.
سکّی و سۆریانی رۆچا منا بلۆٹ، من ترا نجاتَ دئیان و تئو منا شان و شئوکتَ دئیئے.“
تئیی آدلێن کارانی هبرا کنان، سجّهێن رۆچا تئیی داتگێن نجاتئے جارا جنان، هرچُنت که آیانی هساب چه منی زانگا ڈنّ اِنت.
سجّهێن رۆچا تئیی آدلێن کارانی زِگرا کنان چیا که آ که منی آزار رسێنگئے لۆٹۆک اتنت، سرجهل و شرمسار بوتگ‌اَنت.
