18 گڑا مزنێن دیوانا تئیی شُگرا گران، مردمانی مزنێن مُچّیا ترا ستا کنان.
هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا. چه دلئے جُهلانکیا هُداوندئے شُگرا گران، نێکدلانی دیوانا، مُچّیئے نیاما.
گۆن هُداوندا وتی کئولان پورهَ کنان، آییئے سجّهێن کئومئے دێما.
گۆن هُداوندا وتی کئولان پورهَ کنان، آییئے سجّهێن کئومئے دێما،
په آیان که اَنگت ودی نبوتگ‌اَنت آییئے اَدل و اِنساپا جارَ جننت. گوَشنت: ”آ هما اَت که اے کاری کرت.“
تانکه دَرکئوم، هُدایا په آییئے رَهمتان ستا و سنا بکننت. اَنچُش که نِبیسگ بوتگ: ”پمێشکا ترا کئومانی نیاما ستا کنان و تئیی ناما نازێنان.“
