9 چیا که آییا گوَشت و هما چیزّ پئیم بوت، پرمانی دات و برجاه دارگ بوت.
بُنگێجا، هُدایا آسمان و زمین اَڈّ کرتنت.
هُدایا گوَشت: ”رُژنایی ببیت“ و رُژنایی بوت.
گۆن هُداوندئے گال و هبرا آسمان اڈّ بوتگ‌اَنت و آیانی سجّهێن لشکر، گۆن آییئے دپئے دَما.
او هُداوند! تئیی هُکم مُدام برجاهَ ماننت، تئیی بادشاهی پاک و پلگار اِنت، مُدام، تان اَبد.
”مئے هُداوند و مئے هُدا! تئو شان و شئوکت، اِزّت و زۆرَ کرزئے، چێا که تئو سجّهێن چیزّ اَڈّ کرتگ‌اَنت و سجّهێن چیزّ چه تئیی واهگا جۆڑ بوتگ و هست‌اَنت.“
