زَبور 32:6 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁶ پمێشکا، تان وهد و مۆه اِنت، هر هُدادۆست تئیی گوَرا دْوا بکنت، وهدے هارێن آپ چستَ بنت، هچ پئیما په آییا سر بوتَ نکننت.

زَبور 32:6 교차 참조

زَبور 144:7

دستا چه بُرزاد شهار، منا آزات کن و برَکّێن چه بازێن آپان، چه درامدانی دستان،

زَبور 4:3

بزانێت که هُداوندا هُدادۆست په وت زرتگ و جِتا کرتگ‌اَنت. وهدے هُداوندا تئوارَ کنان، آ اِشکنت.

زَبور 40:3

نۆکێن سئوتے منی دپا داتی، مئے هُدائے ستا و سنائے شئیر. بازێنے گندیت و منّیت و هُداوندئے سرا تئوکلَ کنت.

زَبور 42:7

تئیی مزنێن آپشارانی گْرندا، جُهلانکی، جُهلانکیا گوانکَ جنت، تئیی سجّهێن چئول و مئوج، منی سرا پرُشتگ‌اَنت.

زَبور 91:7

هزاران کَس تئیی کِرّا کپیت، دهان هزار تئیی راستێن نێمگا، بله اے تباهی تئیی نزّیکا آتکَ نکننت.

یوهَنّا 7:34

شما منی شۆهازا گردێت، بله منا در گێتکَ نکنێت و آ جاها که منَ رئوان، شما آتکَ نکنێت.“

په تیموتاووسا پولُسئے ائولی کاگد 1:16

بله منی سرا پمێشکا رهم کنگ بوت که ایسّا مَسیها لۆٹت گۆن من وتی بێکساسێن سَبر و اۆپارا زاهر بکنت، من که چه سجّهێنان گَنتر آن، و اے پئیما من په هما مردمان مسالے ببان که آییئے سرا ایمانَ کارنت و ابدمانێن زندێئے واهندَ بنت.

په تیتوسا پولُسئے کاگد 2:12

اے رهمت مارا تالیمَ دنت که ما وتا چه هُداناپَرمانی و دنیایی هئوا و هئوَسان دور بدارێن و همے وهدا که ما وتی مُبارکێن اُمێتئے اِنتزار و وَدارا اێن، بزان وتی مزنێن هُدا، وتی رَکّێنۆکێن ایسّا مَسیهئے پُرشئوکتێن آیگئے وَدارا اێن، اے دنیایا په جِندئے داشت و پهرێزکاری و هُداتُرسی زند بگوازێنێن.