8 منا دژمنانی دستا ندئیئے و منی پادان پْراه و شایگانێن جاگهے اێرَ کنئے.
بله اَلبت تئو گندئے. سَکّی و سۆریانَ گندئے، تان کار و اِهتیارا وتی دستا بدارئے. بزّگ و بێچارگ وتا تئیی سپردگَ کننت، چۆرئوانی مَدَت کنۆک تئو ائے.
آییا منا پْراه و اێمنێن جاگهے آورت و منا رَکّێنتی، چیا که چه من باز وشّ و رزا اَت.
او منی دادرسێن هُدا! پَسّئو بدئے وهدے پریاتَ کنان. سکّی و سۆریانی وهدا منی دست و بانُزلِت پَچ کرتنت. منا مِهر و رهمت بَکش و دْوایانُن گۆش دار.
تئو منی همدِلێن سنگت چه من دور بُرتگ و چه من بێزار کرتگ‌اَنت. بندیگ آن و در آتکَ نکنان.
هُدایا اِسراییلی دیستنت و آیانی سرا بَزّگی بوت.
