5 چه بدکارانی همراهیا نپرتَ کنان و گۆن رَدکاران همدیوانَ نبان.
بَهتاور هما اِنت که بدکارانی شئور و سَلاهئے سرا نرئوت، گُنهکارانی رهسرا نه‌اۆشتیت و ریشکند کنۆکانی دیوانا ننِندیت،
ترا چه آیان نپرت اِنت که دلگۆشِش گۆن بےاَرزشێن بُتان اِنت، بله من تئیی سرا تئوکلَ کنان، او هُداوند!
