4 نه گۆن پرێبکاران همدیوانَ بان و نه دوتَل و دوپۆستێن مردمانی همراه.
بَهتاور هما اِنت که بدکارانی شئور و سَلاهئے سرا نرئوت، گُنهکارانی رهسرا نه‌اۆشتیت و ریشکند کنۆکانی دیوانا ننِندیت،
گُمراه‌دلێن مردمان چه وت دورَ داران، منا گۆن هچّ بدیێا کارَ نبیت.
چه من دور ببێت، او بدکاران، که من وتی هُدائے هُکمانی رَندگیریا بکنان.
من هما سجّهێنانی سنگت آن که تئیی تُرس آیانی دلا اِنت، هما مردمانی که تئیی رهبندانی رَندگیریا کننت.
