10 چه پێدایشا تئیی بَڈّا دئور دئیگ بوتان، چه ماتئے لاپا منی هُدا بوتگئے.
آ چُکّ، رُدان و زۆرمند بئیان اَت. چه زانت و زانگا سررێچ اَت و هُدائے رهمتی گۆن اَت.
ایسّا رُدان و چه زانت و زانگا سررێچ بئیان اَت و هُدا و مردمان رۆچ په رۆچ دۆست‌ترَ بوت.
ایسّایا گوَشت: ”منا دست مجن، چێا که اَنگت پتئے کِرّا بُرزاد نشُتگان، بله منی براتانی کِرّا برئو و آیان بگوَش که نون من دێم په وتی پتا و شمئے پتا، وتی هُدایا و شمئے هُدایا بُرزادَ رئوان.“
بله هُدایا که منا چه ماتئے لاپا گچێن کرتگ‌اَت، چه وتی رهمتئے برکتا منا تئوار جت و پئیسله‌ای کرت
