2 تئو آییئے دلئے مراد بَکشاتگاَنت و آییئے لُنٹانی واهگِت چه آییا دور نداشتگاَنت. اۆشت...
چه هُداوندا شادمان بئے که آ تئیی دلئے مرادا پورهَ کنت.
منی چمّان دژمنانی شِکست دیستگ و گۆشان بدکارانی سرشکونیئے هبر اِشکتگ.
