28 او هُداوندێن هُدا! تئو منی چِراگا رُژناگَ کنئے. هما اِنت که منی تهارۆکیان رۆشنَ کنت.
په نێکدلان مان تهارۆکیا هم رُژنَ دْرپشێنیت، آ مهربان، رَهم کنۆک و آدل اِنت.
من اِدا په داوودا کانٹے رۆدێنان و په وتی ”رۆگن پِر مُشتگێنا“ چراگے رۆکَ کنان.
هما کئوما که زِندی تهاریا گوَستگ‌اَت، مزنێن رُژنے دیست و هما مُلک و ڈگار که اۆدا مَرک ساهێل اَت، اۆدئے جَهمنندانی سرا رُژناییا سر جت.
تان په آیان که تهارۆکی و مَرکئے ساهگا نِشتگ‌اَنت، رُژنایی ببَکشیت و مارا دێم په سُهل و آسودگیئے راها رهشۆنی بکنت.“
بله شما هُدائے گچێن کرتگێن بادشاهێن روهانیێن پێشوا و پاکێن کئوم اێت، هُدائے جندئے کئوم اێت و آییا شمارا چه تهاریا دێم په وتی پرشئوکتێن رُژناییا گْوانک جتگ تان آییئے مزنێن کاران جار بجنێت.
