19 آییا منا پْراه و اێمنێن جاگهے آورت و منا رَکّێنتی، چیا که چه من باز وشّ و رزا اَت.
وتی تنگیان گۆن هُداوندا پِریاتُن کرت، آییا منا پَسّئو دات و آزات کرت.
تئو منی پادانی چێرئے راها پْراهَ کنئے تانکه پادُن ملرزنت.
منا دژمنانی دستا ندئیئے و منی پادان پْراه و شایگانێن جاگهے اێرَ کنئے.
هُداوند هماییئے گامان مُهرَ کنت که هُداوندئے راها شادهیَ کنت.
منا چه جُهلانکێن کَلّێا در آورتی، چه گِل و گنداپا، منی پادی تلارێئے سرا اۆشتارێنت و گامی مُهر کرتنت.
