12 آ شێرێئے پئیما اَنت که په شکارا شُدیگ اِنت، ورناێن شێرێئے پئیما که کمینا نِشتگ،
شێرئے پئیما وتی کمینا ودارَ کنت، ودارَ کنت و نِزۆر و ناتوانان وتی پنجگا کاریت، پنجگا کاریت و داما دئورَ دنت.
وتی پْراهێن دپِش په من پَرُّپتگ، گُرّۆک و دِرّۆکێن شێرانی پئیما.
اگن نه، آ منا شێرانی پئیما دِرّنت، چُنڈ چُنڈَ کننت و منا رَکّێنۆکے نبیت.
بله هُداوند منی کَشا اۆشتات و منا زۆر و واکی دات، تانکه من سَرجمیا پئیگامئے جارا بجنان و سجّهێن درکئوم بشکُننت. اے پئیما من چه شێرئے دپا رَکّتان.
گران و سنگین و هُژّار ببێت، چێا که شمئے دژمن، شئیتان، چۆ شێرا گُرّان اِنت و شۆهازا اِنت که کجا شکارے برسیتی تان بدِرّیت و اێری ببارت.
