8 او بابِلئے جنکّ! تئو زوتّ دێم په تباهیا رئوئے، بَهتاور هما اِنت که ترا سِزا دنت، هما چیزّانی سزایا که تئو گۆن ما کرتگ‌اَنت.
آییئے سرا شادهی کنێت، او آسمانان! شادهی کنێت، او هُدائے پَلگارتگێن مردمان، او کاسِد و پئیگمبران! چێا که هُدایا اِشیئے دادرسی هما پئیما کرتگ که اِشیا گۆن شما کرتگ.
هرچے که آییا کرتگ گۆن آییا هما پئیما بکنێت و دو سری بدئیێتی، هما پیاله که آییا اێر رێتکگ، چه هما پیالها په آییا دو سری اێر رێچێت.
