5 هما که چه وتی داناییا آسمانی اَڈّ کرتگ‌اَنت، مِهری اَبدمان اِنت.
بُنگێجا، هُدایا آسمان و زمین اَڈّ کرتنت.
هُدایا کُبّه اَڈّ کرت و کُبّهئے چێرئے آپ چه سربُرئے آپان جتا کرتنت. اے کار بوت.
هُدایا کُبّهئے نام ”آسمان“ کرت. شپ گوَست و سُهب بوت. اے دومی رۆچ اَت.
او هُداوند! تئیی کار چینکدر باز اَنت، تئو، اے سجّهێن په هکمت اڈّ کرتگ‌اَنت، زمین چه تئیی جۆڑ کرتگێنان پُرّ اِنت.
هُداوند چه سَهیونا شمارا برکت بدئیات، هما که زمین و آسمانئے اَڈّ کنۆک اِنت.
گۆن هُداوندئے گال و هبرا آسمان اڈّ بوتگ‌اَنت و آیانی سجّهێن لشکر، گۆن آییئے دپئے دَما.
انسان چیے که تئو آییئے گَموار ببئے و بنی آدم کئے اِنت که آییئے دلگۆشا بدارئے؟
