25 هما که سجّهێن سَهداران رۆزیگَ دنت، مِهری اَبدمان اِنت.
هر پئیمێن وراک و وَردِن بزور گۆن. اَمبارِش کن که شمئیگ و هئیوانانی ورگئے کارا کاینت.“
سجّهێنانی چَمّ ترا سَکّ اَنت، که آیانی وراکا په وهد بدئیئے.
سجّهێنانی چمّ په تئو سکّ اَنت و تئو آیانی رۆزیگا په وهدَ بَکشئے.
آ، هئیوانان وراکَ دنت و گوَراگان هم، وهدے پریاتَ کننت.
