3 هُداوندا بنازێنێت چێا که هُداوند نێک اِنت، په سئوت آییئے ناما بنازێنێت که دلکَشّ اِنت.
که هُداوند نێک اِنت و مِهری اَبدمان، آییئے وپاداری نَسلانی نَسل برجاهَ مانیت.
هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا. هُداوندئے شُگرا بگرێت که نێک اِنت و مِهری اَبدمان.
هُداوندئے شُگرا بگرێت که نێک اِنت و مِهری اَبدمان.
تئو نێک ائے و نێکیَ کنئے، وتی هُکمان منا سۆج دئے.
هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا، مئے هُداوندئے نازێنگ چۆن وشّ اِنت و آییئے ستا کنگ دلکشّ.
او پهرێزکاران! هُداوندئے بارگاها په شادهی کوکّار کنێت، نێکدلان، هُداوندئے ستا کنگ زێبَ دنت.
اَرواهُن اَنچش سێرَ بیت چۆ که یکّے وشّێن وراکے بوارت و دَپُن گۆن شادمانێن لُنٹان ترا نازێنیت.
ایسّایا گوَشت: ”تئو چێا نێکیئے بارئوا چه من جُستَ کنئے؟ ’نێکێن‘ تهنا یکّے، آ هُدائے جند اِنت، اگن تئو زِندمانَ لۆٹئے، گڑا هُدائے هُکمانی سرا کار کن.“
