61 هرچُنت که بدکارانی سادان منا پتاتگ، بله تئیی شَریَتا نشمۆشان.
چه تئیی هُکمان شادمانَ بان و تئیی هبرا نشمۆشان.
چۆ گارێن پسێا دَرپَدَر بوتگان. وتی هزمتکارا شۆهاز کن که من تئیی هُکم نشَمُشتگ‌اَنت.
بدکار منی تباهیئے ودارا اَنت، بله من تئیی پرمانانی نێمگا چاران.
گُروناکان په من دام چێر گێتکگ، دامی چمّگ. منی راها تَلکِش چێر کرتگ. اۆشت...
او هُداوند! منی دژمن چنکدر باز اَنت. بازێنے منی هلاپا پاد آیگا اِنت.
