52 او هُداوند! منا تئیی اَهدی هُکم یات اَنت و منا چه همِشان تسلّا رسیت.
همایانی همراه که آییئے رهبندانی رَندگیریا کننت و آییئے هُکمانی منّگا نشمۆشنت.
آییئے کرتگێن باکَمالێن کاران یات کنێت، آییئے مۆجزه و داتگێن هُکمان،
کوَهنێن زمانگان یاتَ کنان تئیی سجّهێن کارانی سرا پِگرَ کنان، تئیی دستانی کرتگێن کارانی هئیالا کپان.
گوَستگێن وهدانی هئیالا کپان، کوَهنێن اَهد و باریگانی.
