138 آ پرمان که تئو داتگاَنت په اَدل اَنت، سرجمیا پُراِهتبار.
تئیی پرمان تان اَبد په اَدل اَنت، منا سرپدی بدئے که زندگ بمانان.
تئیی سجّهێن پرمان پُراِهتبار اَنت، منا کُمَک کن که مردم منا مُپت و ناهَکّا آزارَ دئینت.
