28 تئو منی هُدا ائے، تئیی شُگرا گِران. تئو منی هُدا ائے، ترا نازێنان.
منا تالیم بدئے که تئیی رزائے سرا کار بکنان، چێا که تئو منی هُدا ائے، تئیی نێکێن روه تچکێن راها منی رهشۆن بات.
تئیی شان و شئوکتا نازێنان، او منی هُدا! او بادشاه! تئیی ناما سَتا کنان، اَبد تان اَبد.
تان زندگ آن هُداوندا ستا کنان تانکه هَستان وتی هُدایا نازێنان.
هُداوند منی زۆر و واک و منی نازێنک اِنت. هُداوند په من نجاتے بوت. منی هُدا اِنت، منَ نازێنانی. منی پتئے هُدا اِنت و من آییا سَتا و سَنا کنان.
