25 او هُداوند! مارا برَکّێن. او هُداوند! مارا سۆبێن کن.
او هُداوند! بادشاها سۆب و پێرۆزی بدئے. تئوار که کنێن، مئے پَسّئوا بدئے.
منا چه شێر و مزارانی دپا نجات بدئے، که تئو منا چه وَهشیێن کاییگرانی کانٹان رَکّێنتگ.
او هُدا! منا برَکّێن که آپ تان منی گَردنا اِنت.
بله من، او هُداوند، تئیی رَهمئے وهدا، تئیی درگاها دْوا کنان. او هُدا! چه وتی بازێن مِهر و وپاداریا، گۆن دلجمێن رَکّێنگے پَسّئو بدئے.
مئے هُداوندێن هُدائے مهربانی په ما سر بات، مئے دستانی کاران برکت بدئے، هئو، مئے دستانی کاران برکت بدئے.
