18 گۆن هُداوندا وتی کئولان پورهَ کنان، آییئے سجّهێن کئومئے دێما،
گۆن هُداوندا وتی کئولان پورهَ کنان، آییئے سجّهێن کئومئے دێما.
مزنێن دیوانا منی ستا و سنا په تئو اِنت، وتی کئولان همایانی دێما سَرجمَ کنان که هُداتُرس اَنت.
بێکِبر و دَربێش وراکَ ورنت و سێرَ بنت و آ که هُدایا شۆهازَ کننت آییا نازێننت. شمئے دل تان اَبد زندگ بات.
او تئو که دْوایانَ اشکنئے! سجّهێن مردم دێم په تئو کاینت.
گۆن وتی هُداوندێن هُدایا کئول بکنێت و وتی زبانئے سرا بۆشتێت، آ سجّهێن که کِرّ و گوَران اَنت په هماییا ٹێکی بیارنت که باکَمال اِنت.
