30 من چه وتی زبانا هُداوندئے سکّ باز شُگرا گِران، بازێن مردمێئے دێما آییا ستا کنان.
مردمانی مُچّیا آییا ستا بکناتنت و کماشانی مجلسا تئوسیپ.
هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا. چه دلئے جُهلانکیا هُداوندئے شُگرا گران، نێکدلانی دیوانا، مُچّیئے نیاما.
او هُداوند! چه دلئے جُهلانکیا تئیی شُگرا گِران، هُدایانی بارگاها ترا په سئوتَ نازێنان.
هُداوند! جهانئے سجّهێن بادشاه تئیی شُگرا بگراتنت، هما وهدا که تئیی هبرا اِشکننت.
گڑا مزنێن دیوانا تئیی شُگرا گران، مردمانی مزنێن مُچّیا ترا ستا کنان.
هُداوندا په آییئے اَدل و اِنساپا شُگرَ گِران، بُرزێن اَرشئے هُداوندئے ناما نازێنان.
ترا، او هُداوند، چه دلئے جُهلانکیان شُگرَ گِران، تئیی سجّهێن اَجَبێن کاران درشانَ کنان.
