27 بِلّ بزاننت که اے تئیی دست اِنت، که اے کار تئو کرتگ، او هُداوند!
مئے دپ چه کَندگا پُرّ اَت، زبان چه شادهیئے سئوتا. آ وهدا کئومانی نیاما گوَشگ بوت: ”هُداوندا په اِشان مزنێن کار کرتگ.“
جادوگران گۆن پِرئونا گوَشت: ”اے هُدایی کارے.“ بله هما پئیما که هُداوندا گوَشتگ‌اَت، پِرئونئے دل سِنگ اَت و موسّا و هارونئے هبری گۆش نداشتنت.
وت‌مان‌وتا گوَشتِش: ”گۆن اے مردمان چے بکنێن؟ چێا که اورشَلیمئے سجّهێن جَهمنندَ زاننت اِشانی دستا یکّ اَنچێن مۆجزهے زاهر بوتگ که نمَنّگَ نبیت.
