38 آییا برکت داتنت و آ سکّ باز گێشتر بوتنت، نه‌اِشتی که دَلوَتِش کمّ ببنت.
هُدایا آ، برکت دات و گوَشتنت: ”چُکّ و بَر کنێت، باز ببێت و زمینا پُرّ کنێت و زمینئے سرا هاکمی بکنێت. دریائے ماهیگ، آسمانئے مُرگ و زمینئے سجّهێن سُرِندَهانی سرا هاکمی بکنێت.“
من ترا مزنێن کئومے جۆڑَ کنان، ترا برکتَ دئیان و تئیی ناما بُرزَ کنان و تئو برکتے بئے.
من برکتیَ دئیان و ترا چه آییا مردێن‌چُکّے بیت. من سارَها برکتَ دئیان و آ کئومانی ماتَ بیت، کئومانی بادشاه چه آییا پێدا بنت.“
اِسماێلئے بارئوا هم من تئیی هبر گۆش داشت: من آییا اَلّم برکتَ دئیان، آییا پُرسَمرَ کنان و آییئے نَسل و پَدرێچا سکّ بازَ کنان. آ دوازده شَهزادگئے پتَ بیت و چه آییا مزنێن کئومے پێدا کنان.
اے ڈئولا آکوب سکّ سێر و آباد بوت و بلاهێن رمگانی واهُند بوت. گُلام و مۆلِد و اُشتر و هَری هم باز بوت.
اے پئیما هُدایا شمئے پتئے رمگ پَچ گپت و منا داتنت.
هُدایا نوه و آییئے چُکّ برکت دات و گوَشتنت: ”چُکّ و بَر کنێت و گێش ببێت و دنیایا پُرّ کنێت.
مِسریان آیانی سرا همینکس که گێشتر زۆراکیَ کرت، اِسراییلی گێشتر بئیان و شِنگ بئیانَ بوتنت. گڑا مِسریان چه اِسراییلیان تُرست.
بله بنی اِسراییل پُرسَمر اَت. آیان چُکّ و بَر کرت، وَدّان بوت و سکّ باز بوتنت. مِسرئے مُلک چه اِسراییلیان پُرّ بوت.
هۆر و هئوارێن مردمانی بَلاهێن رُمبے هم گۆن آیان شت گۆن. اِسراییلیان باز رَمگ و گۆرُم، سکّ باز مال و دَلوَت گۆن اَت.
