47 او هُداوند، مئے هُدا! مارا بِرَکّێن، مارا چه درکئومانی نیاما چِن و یکجاه کن که تئیی پاکێن نامئے شُگرا بگرێن و په تئیی ستایا پَهر بکنێن.
وهدے هُداوندا سَهیونئے وشبَهتی پِر تَرّێنت و آورت ما پوره واب گندگا اتێن.
کَسے چه سَهیونا بیایات و اِسراییلا برَکّێنات. وهدے هُداوند وشبهتیا په وتی کئوما پِرَ ترّێنیت، آکوب گَل و بالَ بیت و اِسراییل شادهیَ کنت.
هُداوند اورشَلیما چه نۆکسرا اَڈَّ کنت و اِسراییلئے دَرانڈێهان یکجاهَ کنت.
