36 همایانی بُتِش سُجدهَ کرتنت و اے بُت په آیان دامے بوتنت.
بُرزێن جاهان بُتهانه‌اِشَ بَست و هُدااِش زَهرَ بَراێنت، بُتِشَ جۆڑێنت و هُدااِش هسدّیگَ کرت.
اے مردم تئیی مُلکا منِندنت. چۆ مبیت که ترا دێم په گناها ببَرنت و تئو منی ناپرمان ببئے. اگن تئو اِشانی هُدایانی پَرستِش بندات کرت، اَلّما دامێا کپئے.“
