ڈَل و ڈۆکێن زمینئے رِتکگێن تُهمانی مانا، هما مردم اَنت که هُدائے هبرانَ اِشکننت و په گَل و وشّیَ مَنّنت، بله هُدائے هبر، آیانی دلا ریشّگ و وَنڈالَ نجننت، تان کَمُّکے وهدا رَند، آیانی باور کمَّ بیت و آزمائِش و چَکّاسئے وهدا پُشتا کِنزنت و چه راها ٹَگلنت.
