28 آییا تهاری رئوان دات و زمین تهار کرت، آییئے هبرئے ناپرمانی‌اِش نکرتگ‌اَت.
چه جمبرئے سُتونا گۆن آیان هبری کرت و آیان هم هما هُکم و شَریَت برجاه داشت که داتگ‌اَتی.
اے پئیمێن مردم هُشتگێن چَمّگ و اَنچێن باپ و هُرم اَنت که توپّان آیان هر نێمگا بارت. تهارترێن تهارۆکی آیانی آسر و آکبت اِنت.
هُدا تنتنا چه هما پرێشتگان سر نگوَست که گناهِش کرت. دۆزهئے تهارترێن تهارۆکیا بند و زمزیلی کرتنت تان دادرَسیئے رۆچ برسیت.
