22 رۆچ که درَ کئیت، پِرَ ترّنت و وتی هۆنڈانی تها آرامَ کننت.
چێا که آ مردم که سِلّێن کارانی راها زوریت، چه رُژناییا نپرتَ کنت و وتا چه رُژنا دورَ داریت که آییئے کار و کِرد زاهر مبنت.
