13 من مَسیهئے برکَتا هرچے کرتَ کنان، چێا که هما منا زۆر و توانَ دنت.
ایسّایا گوَشت: ”بیا!“ گڑا پِتْرُس چه بۆجیگا گوَرما اێر آتک و آپئے سرا ایسّائے نێمگا رئوگا لگّت.
اگن شما منی دل و درونا بمانێت و منی هبر شمئے دلا بماننت، هرچے که لۆٹێت بلۆٹێت، شمارا رسیت.
مئے هُداوندێن ایسّا مَسیه که منا زۆر و واکی داتگ، من آییئے شُگرا گِران که آییا منا وپادار زانت و په وتی هزمتکاریا داشت.
