8 تهنا اے چیزّ نه، وتی هُداوندێن ایسّا مَسیهئے پَجّاه آرگئے گَنجئے دێما، من هر چیزّا تاوانے سرپدَ بان، چێا که من په هماییئیگی اے سجّهێن یله داتنت. من اِشان بَسّ گَند و گَسَڑ سرپدَ بان که منی کَٹّ تهنا مَسیه ببیت و
چێا که آ هبر که تئو منا گوَشتگاَنت، من اِشانا سر کرتگاَنت و اِشان هم مَنِّتگاَنت. نون اِشان په دل زانتگ که من چه تئیی نێمگا آتکگان و باوَرِش کرتگ که تئو منا رئوان داتگ.
چه ایسّا مَسیهئے هِزمتکار پولُس و تیموتاووسئے نێمگا، په ایسّا مَسیهئے هما سجّهێن پَلگارتگێن مردمان که پیلیپیا اَنت، گۆن کِلیسائے سرپرست و هِزمتکاران هئوار.
اے سِنگ په شما که ایمانۆ آورتگ پُراَرزش اِنت، بله په آیان که ایمانِش نئیاورتگ: ”آ سِنگ که بانبَندێن اُستایان پسُند نکرت و نزرت هما سِنگ، بُنهِشت بوت.“
آییا گۆن وتی هُدایی واک و کدرتا، مارا هر زلوریێن چیزّ په اَنچێن زِندێا داتگ که هُدایا پسند اِنت. اے چیزّ مارا چه هماییئے پَجّاه آرگا رَستگ که گۆن وتی نێکی و شان و شئوکتا مارا گْوانکی جتگ.
اے چیزّا هم زانێن که هُدائے چُکّ آتکگ و مارا اے پۆه و زانتی داتگ که آ ”راستێنا“ بزانێن. ما هما ”راستێنئے“ اَرواه و جَبینا اێن، آییئے چُکّ ایسّا مَسیهئے اَرواه و جَبینا. راستێن هُدا و نمیرانێن زِند، هما اِنت.