12 من آییا په تئو پِر تَرّێنَگا آن، بزان وتی دلا په تئو رئوان دئیگا آن.
هر وهدا که په دْوایا اۆشتێت، اگن شمارا گۆن یکّێا گِلَگے هست، وتی دْوائے تها آییا ببَکشێت تانکه شمئے آسمانی پت هم، شمئے گناه و مئیاران ببَکشیت.
گڑا پاد آتک و دێم په پتئے لۆگا رهادگ بوت. پتا که چه دورا دیست دلی په آییا سُتک و په اِشتاپی آییئے دێما تچان بوت و گوَراَمبازی کرت و چُکّتی.
هما که پێسرا ترا هچّ پائدگی ندات، بله نون په تئو و په من، دوێنان پائدَگمَند اِنت.
نون که من په وشّێن مستاگا بندیگ آن، من لۆٹت که آییا وتی کِرّا بداران که تئیی جاگها آ منی هِزمتا بکنت.
