16 آ وت‌مان‌وت هبر کنگا لگِّتنت که ”واجه اے هبرا پمێشکا گوَشیت که ما گۆن وت نان نئیاورتگ.“
ایسّایا هُکم کرت و گوَشتنت: ”هُژّار بێت! چه پَریسی و هیرودیس بادشاهئے هُمیرا پهرێز کنێت.“
ایسّایا زانت و گوَشتی: ”چیا جێڑگا اێت که ’گۆن ما نان نێست‘؟ اَنگتَ نزانێت و سرپد نبوتگێت، شمئے دل اینکدر سکّ و سِنگ اَنت؟
آیان وت‌مان‌وتا شئور و سَلاه کرت و گوَشتِش: ”اگن بگوَشێن ’چه آسمانا اَت،‘ گوَشیت: ’په چے ایمانۆ نئیاورت؟‘
ایسّائے مرید وت‌مان‌وتا اے گپّئے سرا دَپجاک کنگا اَتنت: ”بارێن، مئے نیاما سجّهێنانی مستر و کماش کئے اِنت؟“
