29 ایسّایا گوَشت: ”تئو شَرّێن پَسّئوے دات، برئو، تئیی جنکّئے جِنّ در آتکگ.“
”بَهتاور اَنت هما که آیانی روه وار و بَزّگ اِنت، چێا که آسمانی بادشاهی همایانیگ اِنت.
جنێنا گوَشت: ”او هُداوند! بله کُچکّ هم چُکّانی پَرزۆنَگئے سرارۆکێن نگنئے ٹُکّرانَ ورنت.“
وهدے جنێن لۆگا پِر ترّت، دیستی که جنکّ تَهتئے سرا وپتگ و جِنّا یله داتگ.
آ که گناهَ کنت شئیتانئے چُکّ اِنت پرچا که شئیتان چه بُنگێجا گناه کنان اِنت. هُدائے چُکّ پمێشکا پَدَّر بوت که شئیتانئے کاران بپرۆشیت و زئوال بکنت.
