32 آ، بۆجیگێا نِشتنت و یکّ گِستاێن جاگهے شتنت تانکه تهنا ببنت.
ایسّایا گۆن مریدان گوَشت، بۆجیگے په آییا تئیار بکننت تانکه چه بازێن مردمانی مُچّیئے اَنگِرّ و آشۆپا دور ببیت.
آیان چه مردمان رُکست گپت، هما بۆجیگا که ایسّا نِشتگ‌اَت سوار بوتنت و ایسّااِش گۆن وت برت. دگه لهتێن بۆجیگ هم آیانی همراه اَت.
رئوگئے وهدا، بازێن مردمێا آ دیستنت و پَجّاهِش آورتنت و مردم چه سجّهێن شهران پئیادکا هما جاگها شتنت و چه ایسّا و مریدان پێسر اۆدا سر بوتنت.
ایسّایا هما دمانا مرید پرمان دات و گوَشتنت: ”تانکه من اے مردمان رُکستَ کنان، شما بۆجیگا سوار بێت و چه من پێسر گوَرمئے دومی پهناتا، بئیت‌سئیدائے شهرا برئوێت.“
گڑا گۆن آیان یکجاه بوت و بۆجیگا نِشت، گوات هم کپت و آرام بوت. مرید هئیران و هَبَکَّه منتنت،
رَندا، ایسّا جَلیلئے مَزَن‌گوَرم بزان تِبِریَهئے مزَن‌گوَرمئے آ دستا شت.
