5 آ، شپ و رۆچ کبرستان و کۆهان نِشتگ‌اَت، کوکّار و چیهالیَ جت و وتا گۆن ڈۆک و سِنگا ٹَپّیگیَ کرت.
پێسرا باز رَندا مردمان کئید کرتگ‌اَت، بله آییا زمزیل پرۆشتگ‌اَتنت و هچکَسا آییئے گِر و دارئے واک و توان نێست‌اَت.
اَنچُش که ایسّایی چه دورا دیست، تچانا آییئے نێمگا آتک و ایسّائے پادان کپت.
شما وتی پت، بزان اِبلیسئے چُکّ اێت و هماییئے مُراد و واهگانی سرا کار کنگَ لۆٹێت. آ چه بِنداتا هۆنیگے و چه راستیا دور اِنت، چێا که آییا هچّ راستی مان نێست. وهدے درۆگَ بندیت، وتی جندئے دلئے هبرا کنت، چێا که درۆگبندے و درۆگانی پت اِنت.
