3 آ، کبرستانا جَهمنند اَت و همینچُک زۆری مان اَت که هچکَسا آییئے دست و پاد گۆن زمزیلا هم کئید کرتَ نکرتنت.
وهدے ایسّا چه بۆجیگا اێر آتک، هما دمانا یکّ مردے که جِنّے پِر اَتی، چه کبرستانا در آتک و گۆن آییا دُچار کپت.
پێسرا باز رَندا مردمان کئید کرتگ‌اَت، بله آییا زمزیل پرۆشتگ‌اَتنت و هچکَسا آییئے گِر و دارئے واک و توان نێست‌اَت.
آییا پمێشکا چُش گوَشت که ایسّایا جِنّ هُکم داتگ‌اَت، اے مردا یله بدنت. جِنّا، اے مرد پێسرا هم باز رَندا گپتگ‌اَت، مردمان په زمزیل مُهر بستگ‌اَت و گِر و دار کرتگ‌اَت، بله مردا زمزیل پرۆشتگ‌اَتنت و جِنّا، آ کَشّکان کرتگ‌اَت و گیابانا برتگ‌اَت.
