10 پدا آییا گۆن ایسّایا باز رندا مِنَّت و زاری کرت که ”مارا چه اے سرڈگارا در مکن.“
چه اورشَلیما آتکگێن شَریَتئے زانۆگران هم اَنچُش گوَشتگ‌اَت که ایسّایا جِنّ پِر و گۆن جِنّانی سردار بِلزَبولئے سرۆکیا، جِنّانَ کَشّیت.
همۆدا جُمپێئے سرا، هوکّانی مزنێن رمگے چَرگا اَت.
ایسّایا اجازت داتنت. گڑا، جِنّ در آتکنت و هوکّانی جسما پُترتنت. هوکّانی رمگ که دو هزارئے کِساسا اَت، چه جُمپا جَهلگا اێر کپانا گوَرما بُکّت.
ایسّایا چه آییا جُست کرت: ”تئیی نام کئے اِنت؟“ آییا پَسّئو دات: ”منی نام ’لشکر‘ اِنت، چێا که ما باز اێن.“
