25 اگن یکّ لۆگێئے مردم وت‌مان‌وت ناتِپاک ببنت، آ لۆگ هم پَشتَ نکپیت.
وهدے براتان دیست که پتا ایسُّپ چه ما دۆست‌تر اِنت، چه ایسُّپا نَپرتِش کرت و گۆن آییا مُدام زهرا زهر هبرِشَ کرت.
چۆن وشّ و دلکَشّ اِنت که هُدائے مردم په تپاکی هۆر بنندنت.
اگن یکّ مُلکێا ناتِپاکی ببیت، آ مُلک برجاهَ نمانیت و
همے ڈئولا، اگن شئیتانئے وتی جندئے هلاپا بۆشتیت، گار و بێگواهَ بیت. اے آییئے هلاسی اِنت.
شما یکدومیا چیلّێنگ و ورَگا اێت، بچارێت، یکدومیئے دستا تباه مبێت.
چێا که هر جاه هَسَدّ و وتگَرَزی ببیت، اۆدا پِتنه و آشۆپ و دگه هر ڈئولێن گَندگیَ بیت.
