9 وت بگوَشێت، گۆن اے لَنگا کجام هبر آسانتر اِنت: ’تئیی گناه بَکشگ بوتگ‌اَنت‘ یا: ’پاد آ، وتی نِپادان بزور و برئو‘؟
سجّهێن سوریَها آییئے نام و تئوار پْرشت و مردمان هر ڈئولێن ناجۆڑ و نادْراه، جِنّی، مِرْگیئے نادْراه، لَنگ و مُنڈ ایسّائے کِرّا آورتنت و آییا دْراهَ کرتنت.
همے وهدا لهتێن مردما، تَهتێئے سرا وپتگێن لَنگ و مُنڈێن مردے آییئے کِرّا آورت. وهدے ایسّایا آیانی سِتک و باور دیست، گۆن لنَگا گوَشتی: ”او منی چُکّ! دلا مزن کن، تئیی گناه بَکشگ بوتنت.“
کجام هبرئے گوَشگ آسانتر اِنت: ’تئیی گناه بَکشگ بوتگ‌اَنت،‘ یا: ’پاد آ، برئو‘؟
بله من پمێشکا اے هبر کرت تان شما بزانێت، من که انسانئے چُکّ آن، منا اے دنیایا گناهانی پهِلّ کنگئے واک و اِهتیار هست.“ پدا گۆن آ لَنگا گوَشتی:
هرچے که آیانی دلا اَت، ایسّایا هما دمانا مارت و گوَشتی: ”شما په چے وتی دلا چُشێن هئیالَ کنێت.
گڑا دێمی گۆن آ جنێنا تَرّێنت و گوَشتی: ”تئیی گناه بَکشگ بوتنت.“
