6 بله شَریَتئے لهتێن زانۆگر که اۆدا نِشتگ‌اَت، وتی دلا گوَشتِش:
ایسّایا که آیانی سِتک و باور دیست، گۆن لَنگا گوَشتی: ”او منی چُکّ! تئیی گناه بَکشگ بوتنت.“
”آ په چے چُشَ گوَشیت؟ اے کُپرے. اَبێد چه هُدائے جندا، دگه کَسّ گناهان بَکشتَ نکنت.“
ایسّایا زانت و گوَشتی: ”چیا جێڑگا اێت که ’گۆن ما نان نێست‘؟ اَنگتَ نزانێت و سرپد نبوتگێت، شمئے دل اینکدر سکّ و سِنگ اَنت؟
