71 بله پِتْرُسا سئوگند وارت و گوَشت: ”منی سرا هُدائے نالَت بات اگن درۆگ ببندان. اے مردا که شما گوَشێت، منیَ نزانان.“
بله پِتْرُسا پدا نمَنِّت. کمّے رَندترا، آ که اۆدا اۆشتاتگ‌اَتنت، پدا گۆن پِتْرُسا گوَشتِش: ”اَلّما تئو چه همایان ائے، چێا که تئو هم جَلیلیے ائے.“
همے دمانا کرۆسا دومی بانگ دات. نون پِتْرُس، ایسّائے هما هبرئے یاتا کپت که گوَشتگ‌اَتی: ”چه کرۆسئے دومی بانگا پێسر، سئے رَندا منی پَجّاه آرگا اِنکارَ کنئے.“ نون دلرنج بوت و سکّ گرێتی.
