32 گڑا، شَریَتئے زانۆگرا گوَشت: ”او استاد! تئو سکّ راست و شَرّ گوَشت، په راستی که هُدا یکّے و اَبێد چه آییا، هُداے نێست.
ایسّایا پَسّئو دات: ”شَریَتئے مسترێن هُکم اِش اِنت: ’او اِسراییل! گۆش دار: هُداوند، مئے هُدا، یکتاێن هُدا اِنت،
آییا په دل، گۆن سجّهێن پَهم و پِگر و سَرجمێن وس و واکا دۆست دارگ و همساهگا وتی جندئے پئیما مِهر کنگ چه سجّهێن هئیراتیێن سۆچَگی تُهپه و سجّهێن کُربانیگان شرتر اِنت.“
