25 مُردگ که جاهَ جننت، نه سورَ کننت و نه سور دئیگَ بنت، آسمانی پرێشتگانی ڈئولا بنت.
آهِرتا، نه کَسے سورَ کنت و نه سور دئیگَ بیت، آسمانی پرێشتگانی ڈئولا بنت.
ایسّایا گوَشت: ”شما گُمراه نه‌اێت؟ پرچا که نه چه پاکێن کتابان چیزّے سَرکِچَ ورێت و نه هُدائے واک و زۆرا سرپدَ بێت.
مُردگانی پدا زندگ بئیگ و جاه جنَگئے بارئوا، زانا شما موسّائے کتابا بُن گپتگێن ڈۆلُکئے کِسّه نئوانتگ، که هُدایا گۆن موسّایا چۆن هبر کرت؟ ’من آن، اِبراهێمئے هُدا، اِساکئے هُدا و آکوبئے هُدا.‘
او دُردانگان! انّون ما هُدائے چُکّ اێن، بله اَنگت زانگ نبوتگ که ما چے جۆڑ بئیگی اێن، همینچُکَ زانێن، وهدے آ زاهرَ بیت ما هم هماییئے ڈئولا بێن، پرچا که آ وهدی ما آییا هما پئیما گِندێن که آ هست.
