28 گڑا پِتْرُس گوَشگا لگّت: ”ما وتی هر چیزّ یله داتگ و تئیی رَندگیریا کنگا اێن.“
آیان هما دمانا وتی دام یله دات و آییئے همراه بوتنت.
آیان هم وتی پت گۆن بۆجیگا یله دات و آییئے همراه بوتنت.
وهدے مردم شتنت و ایسّا تهنا مَنت، گڑا دوازدهێن مرید و اے دگه همراهان، چه آییا اے مِسالانی مانا جُست کرت.
همے پئیما، چه شما هرکَسے، تان وهدے که چه وتی سجّهێن مال و هستیا دست مکَشّیت، منی مرید بوتَ نکنت.
