37 وهدے ایسّااِش دیست، گۆن آییا گوَشتِش: ”سجّهێن مردم ترا شۆهاز کنگا اَنت.“
شَمون و آییئے همراه په ایسّائے شۆهازا در کپتنت.
ایسّایا گوَشت: ”بیاێت دگه نێمگێا برئوێن، دێم په کِرّ و گوَرئے هَلک و هَنکێنان، تانکه من وشّێن مِستاگا برسێنان، چێا که من په همے کارا آتکگان.“
مردم، چه یَهودیَهئے سجّهێن مێتگ و کلّگان و چه اورشَلیمئے شهرا آییئے کِرّا شتنت. وتی گناهِش منّتنت و یَهیایا اُردُنئے کئورا پاکشۆدیَ داتنت.
اگن اِشیا همے ڈئولا یله بدئیێن، سجّهێن مردم اِشیئے سرا ایمانَ کارنت و رومیَ کاینت و مئے مزنێن پرستشگاه و کئوما چه مئے دستا پچَ گِرَنت.“
گڑا پَریسیان گۆن یکدگرا گوَشت: ”بچارێت، ماشما هچّ کرت کنگا نه‌اێن، سجّهێن دنیا اِشیئے راها اِنت.“
گڑا یَهیائے مُرید یَهیائے کِرّا آتکنت و گوَشتِش: ”او استاد! هما مرد که اُردُنئے کئورئے آ دستا گۆن تئو گۆن اَت و تئو آییئے بارئوا گواهی دات، بچار، آ پاکشۆدی دئیگا اِنت و سجّهێن مردم هماییئے کِرّا رئوگا اَنت.“
