9 چێا که من هم وتی مسترانی هُکمئے چێرا آن و منی دستئے چێرا هم سپاهیگ هست. اگن کَسێا هُکم بکنان: ’برئو،‘ آ رئوت و اگن کَسێا بگوَشان: ’بیا،‘ آ کئیت. اگن وتی هِزمتکارا بگوَشان: ’اے کارا بکن،‘ آ کنت.“
تئیی هُکم تان رۆچِ مرۆچیگا برجاه اَنت چێا که سجّهێن چیزّ تئیی هزمتا کننت.
او گِرۆک و ترۆنگل، برپ و جمبران، او توپانێن گواتان که هماییئے هُکما برجاهَ دارێت،
وهدے ایسّایا اے هبر اِشکت، هئیران بوت و گۆن وتی همراهان گوَشتی: ”شمارا راستێنَ گوَشان که اِسراییلیانی نیاما هم من چُشێن مُهرێن سِتک و باور ندیستگ.
پئوجی اَپسرا پَسّئو دات: ”او واجه! منَ نکرزان که تئو منی لۆگا بیائے، تئو تهنا هُکم بکن، منی هِزمتکار دْراهَ بیت.
مردمان په هئیرانی وتمانوتا گوَشت: ”اے چۆنێن هبرے؟ گوَشئے نۆکێن تالیمے، گۆن چُشێن واک و اِهتیارے که جِنّان هم هُکمَ دنت و جِنّ هم آییئے هبرا مَنّنت.“
ایسّا شت، آییئے کَشا اۆشتات و تپی هکّل دات. هما دمانا تَپی سِست و په آیانی هِزمت کنگا پاد آتک.
چێا که من هم وتی مسترانی هُکمئے چێرا آن و منی دستئے چێرا هم سپاهیگ هست. اگن کَسێا هُکم بکنان ’برئو،‘ آ رئوت و اگن کَسێا بگوَشان ’بیا،‘ آ کئیت. اگن وتی هِزمتکارا بگوَشان ’اے کارا بکن،‘ آ کنت.“
ایسّایا وتی دوازدهێن کاسِد لۆٹتنت، آیانا سجّهێن جِنّ و پلیتێن روهانی در کنگ و ناجۆڑیانی دْراه کنگئے زۆر و اِهتیاری هم دات.
گُلامان تالیم بدئے که هر کارا وتی واجهانی پرمانبردار ببنت، آیان وشّ و رَزا بکننت، گۆن آیان همجوابی مکننت،