24 یکّ اَناگت تْرندێن توپّانے بوت و چئول و مئوجان بۆجیگ مان رُپت، بله ایسّا واب اَت.
ایسّا بۆجیگا سوار بوت، مرید هم سوار بوتنت.
مرید آییئے کِرّا آتکنت، آگَهِش کرت و گوَشتِش: ”او هُداوند! مارا برَکّێن، که اێر بُکّگی و مِرَگی اێن.“
وهدے بۆجیگ رئوگا اَت، ایسّا واب کپت. اَناگت سیه‌گواتێا سر کرت و توپّان بوت و بۆجیگ چه آپا پُرّ بئیگی اَت. آیانی زِند، هَتَرئے تها اَت.
بله شَرّ اِنت که من اۆدا نبوتگان. نون من په شُمئیگی گَل آن که شما ایمان آورتَ کنێت. بیاێت، آییئے گوَرا رئوێن.“
