34 بله من شمارا گوَشان، هچبر سئوگند مئوَرێت، نه په آسمانا، چێا که هُدائے تَهت اِنت،
هُداوند وتی پاکێن پرستشگاها اِنت، هُداوندئے تَهت آسمانا اِنت. چمّی گِندگا اَنت، دیدگی انسانئے چُکّانَ آزماییت.
’هُداوندَ گوَشیت: ”آسمان منی تَهت اِنت و زمین منی پادانی چێرئے پَدَگ، شما په من چِه پئیمێن لۆگے اَڈّ کرتَ کنێت یا که منی آرامجاه کجا بیت؟
بله، او منی براتان! سئوگِند مئوَرێت، نه آسمانئے، نه زمینئے و نه دگه چیزّێئے. بِلّێت که شمئے ”هئو“، هئو ببیت و ”نه“، نه ببیت، تان چُش مبیت که مئیاریگ کنگ ببێت.
